زیارت عاشورا از احادیث قدسی است.
شیخ طوسی اعلی الله مقامه گوید: محمد بن خالد طیالسی روایت می‌کند ازسیف بن عمیره گفت با صفوان ابن مهران جمال و جماعتی از شیعیان بعد از آن که امام صادق (علیه‌السلام) از حیره1 به مدینه رفت، ما به نجف رفتیم. بعد از زیارت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) صفوان روی خود را به جانب قبر امام حسین (علیه‌السلام) گردانید و به ما گفت: حسین (علیه‌السلام) را از این مکان سمت بالاسر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) زیارت کنید؛ زیرا از اینجا امام صادق (علیه‌السلام) به سوی امام حسین (علیه‌السلام) اشاره کرد و من در خدمتش بودم و زیارت نمود. سیف گفت: با دعائی که علقمه محمد الحضرمی از امام باقر (علیه‌السلام) برای روز عاشورا روایت کرده بود زیارت نمود. سپس دو رکعت نماز در بالاسر حرم امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بجا آورد و پس از اینکه امیرالمؤمنین (علیه السلام) را وداع نمود و به جانب قبر حسین (علیه‌السلام) اشاره کرد و وداع کرد و پشت سر آن این دعا خواند: «یا الله یا الله یا الله یا مجیب دعوة المضطرین...»
این همان دعای مشهور به دعای علقمه است که به جا بود به نام صفوان مشهور شود. سیف بن عمیره ادامه می‌دهد: از صفوان پرسیدم: علقمة بن محمد این دعا را برای ما از امام باقر (علیه‌السلام) روایت نکرده؛ بلکه تنها زیارت را نقل کرد. آیا این دعا از آن زیارت است؟ صفوان گفت: من در خدمت امام صادق (علیه‌السلام) به این مکان وارد شدم زیارت را به شیوهای که من بجا آوردم، انجام داد و با این دعا هنگام وداع دعا کرد. بعد از آنکه دو رکعت نماز گذارد چنانکه ما نماز گذاشتیم و وداع کرد چنانکه ما وداع کردیم.
بعد از این صفوان گفت: حضرت صادق (علیه‌السلام) به من فرمود: به خواندن این زیارت ملزم و متعهد باش و با این دعا، دعا کن. هر کس با این زیارت از نزدیک یا از دور آن حضرت را زیارت کند و سپس با آن دعا، دعا کند، من نزد خدای تعالی ضامنم که زیارتش مقبول و وسعیش مشکور شود و سلامش بدون مانع، به آن حضرت برسد و حاجت او برآورده گردد هر چقدر بزرگ باشد و او را ناامید نگرداند. ای صفوان این زیارت را تضمین شده به این ضمانت از پدرم نقل می‌کنم و پدرم از پدرش علی بن حسین تضمین شده به این ضمانت « وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ الْحُسَیْن2»[او از پدرش حسین (علیه‌السلام) تضمین شده به این ضمانت]، و حسین از برادرش حسن تضمین شده به این ضمانت؛ و حسن از پدرش امیرالمؤمنین (علیهما السلام) تضمین شده به این ضمانت، و امیرالمؤمنین از رسول الله (صلی الله علیه و آله) تضمین شده به این ضمانت، و رسول الله (صلی الله علیه و آله) از جبرئیل (علیه‌السلام) تضمین شده به این ضمانت، وجبرئیل از خدای عزّ و جلّ تضمین شده به این ضمانت؛ باز گو کرده‌اند.
به تحقیق خدای (عزّ و جلّ) سوگند یاد کرده است: هر کس حسین (علیه‌السلام) را با این زیارت، از دور یا نزدیک، زیارت کند و با این دعا، دعا کند، زیارتش را قبول می‌کنم و خواستهاش را، هرچه باشد، برآورده می‌سازم؛ وهرچه بخواهد می‌دهم؛ آنگاه نه تنها نومید از محضر من باز نمی گردد؛ بلکه حاجتش بر آورده شده وبا نیل به بهشت و آزادی از دوزخ، او را شادمان و با چشمروشن باز می گردانم. و به هرکس شفاعت طلبد جز درباره ناصبی دشمن ما اهل بیت (صلوات الله علیهم) شفاعتش پذیرفته می‌شود. و خدای تعالی نسبت به آن سوگند به ذات اقدسش یاد کرده و ما را و ملائک خد را بر این گواه گرفته است.
سپس جبرئیل گفت : یا رسو ل الله (صلی الله علیه و آله) خدای تعالی برای خوشحالی و بشارت به تو و نیز برای خوشحالی و بشارت به علی و فاطمه و حسن و حسین و پیشوایان از فرزندان تو و شیعیانتان؛ و ای محمد این شادی وسرور تا روز رستاخیزپاینده باد. سپس ابوعبدالله امام صادق (علیه‌السلام) به من فرمود : یا صفوان هر گاه ترا به پیشگاه خداوند حاجتی باشد، هر جا باشی، این زیارت را بجا آور و این دعا را بخوان و حاجتت را بخواه؛ البته از سوی خدا برآورده می‌شود و خدای تبارک و تعالی و رسولش به وعده خود خلف نمی‌کنند؛ احسان و ستایش از آن خدا است .3
1 الحیرة: البلد القدیم بظهر الکوفة ومحلة معروفة بنیسابور نهایة (اللغة لابن اثیر1: 467). ودر فرهنگ فارسی دکنر معین5: 470 حیره در یک فرسنگی کوفه از شهرها قدیمی در زمان ساسانیان بنا گردید و بر آن حاکم تعیین می کردند بعد از آنکه بدست مسلمانها ا فتاد ببنای کوفه تنزل کرد ودر قرن چهارم هجری بکلی از میان رفت.
2این عبارت در متن مصباح المتهجد نیست. اما در متن «المزار الکبیر» نوشته محمد بن جعفر بن مشهدی (م610ق) آمده است؛ ودربحار الانوار که از مصباح شیخ نقل کرده و ظاهر سیاق عبارت نشان می‌دهد از سقط قلمی می باشد
3مصباح المتهجد: 780 و روى محمد بن خالد الطیالسی؛ عن سیف بن عمیرة قال: خرجت مع صفوان بن مهران الجمال و عندنا جماعة من أصحابنا إلى الغری بعد ما خرج أبو عبد الله علیه السلام فسرنا من الحیرة إلى المدینة؛ فلما فرغنا من الزیارة صرف صفوان وجهه إلى ناحیة أبی عبد الله الحسین علیه السلام؛ فقال لنا تزورون الحسین (علیه‌السلام) من هذا المکان من عند رأس أمیر المؤمنین (علیه‌السلام)؛ من هاهنا أومأ إلیه أبوعبدالله الصادق (علیه‌السلام) و أنا معه قال: فدعا صفوان بالزیارة التی رواها علقمة بن محمد الحضرمی عن أبی جعفر علیه السلام فی یوم عاشوراء. ثم صلى رکعتین عند رأس أمیر المؤمنین علیه السلام؛ وودع فی دبرها أمیر المؤمنین و أومأ إلى الحسین بالسلام منصرفا وجهه نحوه وودع و کان فیما دعا فی دبرها «یا الله یا الله یا الله یا مجیب دعوة المضطرین ... »
