آموختگان در مکتب ولایت

اهل معرفت ولایت این سلوک را از امامان معصوم علیهم السلام خود آموخته اند؛ چنان که امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرموده اند:

قلت: یا رسول الله فنحن أفضل أم الملائکة؟ فقال: یا علی نحن أفضل خیر خلیقة الله علی بسیط الأرض و خیرة ملائکة الله المقربین؛ و کیف لاتکون خیراً منهم و قد سبقناهم الی معرفة الله و إلی توحیده؛ فبنا عرفوا الله و بنا عبدوا الله و بنا إهتدوا السبیل إلی معرفة الله.¹.²

پرسیدم: ای رسول خدا، ما برتریم یا فرشتگان؟ فرمود: ای علی ما برتر از آفریده های خدا بر گستره زمین و از برگزیدگان فرشتگان مقرب درگاه خداوندیم؛ و چرا برتر از آنان نباشیم، در حالی که به شناخت خدای تعالی و معرفت وحدانیتش پیشی گرفتیم؛ آنان به واسطه ما خدا را شناختند و به واسطه ما خدا را بندگی و عبادت کردند و به واسطه ما به راه شناخت خدا هدایت شدند.

به اهل معرفت آشکار است که ارشاد و هدایت آن اصفیای به معارف الهی و برگزیدگان در وفای به پیمان فطرت، مردمان را نیز به وفاداری به پیمان فطرت رهنمون ساخته و نعمتهای فراموش شده خدا را در دلها زنده می سازد. بر اثر انس دل به فضایل و معرفت آل محمد علیهم السلام صعود به مدارج کمال و شجره طیبه شرح صدر به درک حقایق و واقعیت ها به بار می نشیند و راه تعالی به مقامات عالی معرفت هموار می شود و صبر بر مشکلات مادی و گذشت از علقه های دنیوی آسان می گردد. امام صادق علیه السلام راه یافتگان به اوج کمال معرفت را علوی نامید و فرمود:

المؤمن علوی لانه علا فی المعرفة³

مؤمن علوی (عالی­رتبه) است؛ زیرا او در معرفت به مقام عالی راه یافته است.

بنابر این، انوار تابناک ولایت، تمام وجود مؤمن را فرا می­گیرد و از درخشش فضایل اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام روح و روانش صفا و آرامش می­یابد و توان تمییز حق از باطل و صواب از ناصواب در دلش متبلور می­گردد و به هر چیز با فراست می­نگرد. امام رضا علیه السلام می­فرماید:

إتقوا فراسة المؤمن فإنه ینظر بنور الله⁴

از فراست مؤمن بپرهیزید که همانا او با نور خدا می­نگرد.

مؤمن، با این فراست هرگز آخرتش را با زندگی زودگذر معامله نمی­کند و در فرصت کوتاهِ عمر محدود خود، از پرداختن به اموری که ضایع کننده عمر و سرمایه آخرت است، پرهیز می­کند؛ زیرا با نور معرفت ولایت همه برنامه زندگی اش هدفمند گشته و ملاک انتخابش سود آخرت می­شود؛ در اوج صفا و نورانیت دل، ولایت و فضایل اهل بیت صلوات الله علیهم و برائت از دشمنان آنها در قلب او همواره افزون می­گردد و از کج اندیشی و الهامات شیطانی در امان می­ماند و هرگز به خود اجازه ابراز آنچه سوژه و بهانه تبلیغی به دشمنان آل محمد صلوات الله علیهم است، نمی­دهد و دل و جان عاشقان ولایت و تربیت شدگان مکتب قرآن و عترت را جریحه دار نمی­سازد.

1پیشین، ج26، ص349-350.

2پیشین، ج26، ص349-350.

3پیشین، ج7، ص171.

4بصائرالدرجات، ص79.